Edukasyon sa gitna ng pandemya

Ako po si Jemma Vy Velasco, ibabahagi ko po ang aking saloobin  patungkol sa edukasyon dulot ng pandemya.

       Ang Corona Virus ay isang malawakang pandemya kung saan nagdulot ito ng matinding paghihirap ng mga pilipino. Marami ang nakaranas ng pagkagutom, nawalan ng mga trabaho at higit sa lahat ng naapektuhan ay ang edukasyon.

"Bago pa man lumaganap ang Covid-19 sa Pilipinas, dati pa’y napasasailalim na sa matinding krisis ang sector ng edukasyon sa bansa. Tinatayang nasa apat na milyon na ang mga out-of-schoolyouth, at higit na tumataas ang bilang ng mga estudyanteng nagda-dropout, dulot ng tumitinding kahirapan dahil sa pagtaas ng presyo ng mga bilihin, mababang sahod, kawalan ng trabaho at ‘di sapat na mapagkakakitaan. Batay pa sa isang datos, isa sa apat na mga kabataan na nasa edad 15 hanggang 24 ang hindi nag-aaral, walang trabaho o walang kahit anong educational treyning.At dahil sa Covid-19, mas lumala ang krisis na ito. Pamula sa kawalan ng access ng maraming mahihirap na batang Pilipino makasabay buhat ng kakulangan sa gadgets at iba pang onlinelearning materials.

 Sabi nga Edukasyon ang susi sa magandang kinabukasan. Ito ang sandata na magagamit natin upang makaahon sa kahirapan  at ito ang magiging daan upang makamit natin ang buhay na ating hinahangad. Ito ang tanging yaman na kahit kailan ay hinding-hindi makukuha o mananakaw ng kahit sino man dito sa mundo, ngunit isang pandemya ang nakapagbago sa ating mga nakasanayan.

Sa malaking pinsalang naidudulot ng COVID-19 sa ating buhay, lahat ng tao ay nababalot na ng takot at pangamba. Maraming nabago sa ating pamumuhay o nakagawian, isa na rito ang pagbabago sa sistema ng edukasyon. Face to face na pag-aaral ay napalitan ng online class at modular at maraming nahihirapan sa bagong sistema. Unang-una, hindi lahat ng mag-aaral ay madaling makaintindi sa mga leksyon ng guro. Ikalawa, dagdag gastos, dahil gastos sa load kung data ang gamit at gastos sa pambili ng cellphone kung sakaling wala pang cellphone ang estudyante. Hindi lahat ng mga mag-aaral ay makakabili ng cellphone na gagamitin sa online class kaya may mga kabataang huminto muna sa pag-aaral dahil sa kahirapan. Ikatlo, hindi sapat ang kakayahan ng internet dito sa ating bansa. Mas lalong walang maiintindihan ang mag-aaral kapag putol-putol ang kanyang naririnig, dahil mahina ang signal. At ang panghuli, hindi lahat ng mga magulang ay nakapag-aral kaya hindi nila matutulungan ang kanilang mga anak sa mga bagay na hindi nila naiintindihan lalong-lalo na sa mga probinsya na karamihan sa mga magulang ay hindi nakapagtapos ng elementarya.

Nang dahil sa pandemya, maraming mga plano, opportunidad at iba pa ang nawala na parang bola. Sa isang iglap, biglang nabago ang lahat. Lahat tayo nahihirapan at yung iba humantong pa sa pagkitil ng kanilang sariling buhay. Ngunit hindi ito maaaring maging hadlang sa pagkamit ng ating mga mithiin sa buhay. Mahirap ang bagong sistemang ipinatupad ngunit mas mahirap kung hindi natin matupad lahat ng mga pangarap natin dahil lamang tayo'y nahihirapan.Kahit mahirap sama-sama natin itong mapagtagumpayan, dahil walang taong nagtatagumpay na hindi dumaan sa mga pagsubok sa buhay.